“Rob stond met veel trots in het leven, dat was voor hem vanzelfsprekend”
Wie was Rob Scheers?
Een van de vrijwilligers van Antwerp Pride
Getrouwd met Guy
Overleed op 5 april aan de gevolgen van Covid-19
Een grote man met een nog groter hart, zo herinnert iedereen zich Rob Scheers, een graag geziene vrijwilliger bij Antwerp Pride. Dit wordt de eerste Antwerp Pride zonder hem, want Rob overleed enkele maanden geleden aan de gevolgen van Covid-19. Aan het woord is Bart Abeel, voorzitter van Antwerp Pride, die niets dan lof heeft voor Rob.
Over zijn rol als vrijwilliger
“Grote Rob en kleine Guy, dat was altijd een hartverwarmend gezicht”
“Op dertien jaar tijd is Antwerp Pride uitgegroeid van een soort kleine jaarmarkt tot een echt stadsfestival met internationale allure. Dat Antwerp Pride bijna volledig op vrijwilligers draait, is heel uniek, en dat maakt ook deel uit van het DNA van Antwerp Pride. We willen dat ook zo houden, want dat betekent dat je een team van mensen hebt die geëngageerd zijn, die voor Antwerp Pride door het vuur willen gaan.
Rob Scheers was zo’n vrijwilliger die al jaren nauw betrokken was bij de pride. Hij en Guy, met wie hij al dertig jaar een prachtkoppel vormde, zaten altijd aan de loketten van het Closing Festival, en de laatste jaren waren ze ook de trotse uitbaters van de infokiosk in de Stadsfeestzaal. Dat was altijd een grappig en hartverwarmend gezicht: grote Rob en… iets minder grote Guy naast hem. (lacht) Het is heel jammer dat op deze manier een einde moest komen aan een fantastische samenwerking. Maar weet je, Rob vond het leven een feest. Ook dit jaar zullen we Antwerp Pride op gepaste wijze vieren, want Rob zou het zo gewild hebben.”
Over zijn overlijden
“Na zijn opname in het ziekenhuis is het heel snel gegaan”
“Enkele maanden geleden is Rob besmet geraakt met het coronavirus. Hij was herstellende van huidkanker waarvoor hij net een chemokuur had afgerond. Door die kuur was zijn immuunsysteem verzwakt, dus Covid-19 is op een heel slecht moment gekomen. Rob heeft zowat alle klassieke stadia doorlopen: hij voelde zich ziek, had veel pijn en koorts en hoestte constant. Dan is het plots heel snel gegaan: Rob werd opgenomen in het Stuivenbergziekenhuis en is onmiddellijk naar de intensive care overgebracht, waar ze hem hebben moeten intuberen en in coma hebben gebracht. Na een gevecht van tien dagen is hij helaas overleden.”
Over zijn warme persoonlijkheid
“Hij heeft in zijn leven ongelooflijk veel mensen geraakt”
“Rob was een grote meneer, letterlijk en figuurlijk. Hij had een enorme présence: als hij een kamer binnenstapte, kon je er niet naast kijken. Toch was hij ook bescheiden, en genereus en trouw. Hij straalde zachtheid, betrouwbaarheid en zekerheid uit. Hij heeft in zijn leven ongelooflijk veel mensen geraakt.
Niet zo lang voor zijn overlijden heb ik hem nog gezien op het ‘Classic Meets Fetish’-concert op Darklands. Hij was daar met zijn man Guy, in vol ornaat, stralend en vol in het leven. Ik heb dus een heel mooi laatste beeld van hem.
Rob had een grote affiniteit met de fetisjwereld. In 1998 was hij Mister Leather Europe. Dat soort verkiezingen bestond toen nog niet lang, dus hij was daar heel fier op. Rob hield niet van taboes. Hij had een broertje dood aan dingen verborgen houden en verstoppen wie je bent. Daardoor lag hij wel eens in de clinch met wat conservatievere mensen.
Hij stak ook niet onder stoelen of banken dat hij seropositief was, en zette zich in de beginjaren van de hiv-epidemie in voor het Aidsteam en De Witte Raven, een belangenvereniging voor mensen met hiv en aids. Openlijk homoseksueel zijn was in die tijd echt niet evident, laat staan openlijk seropositief zijn. Maar voor Rob was het een vanzelfsprekendheid om met trots in het leven te staan.”
Over zijn laatste glansrol
“Waar hij ook zit, hij geniet stiekem van de bloemetjes en het applaus”
“Rob was gepassioneerd door theater. Hij speelde maar liefst veertig jaar bij theatergroep Streven in Morstel en ook bij het Noordtheater. Ook zij verliezen dus een grote ster. Zijn laatste rol was die van Antonio Salieri in ‘Amadeus’. In dat stuk overloopt Salieri zijn leven voor hij sterft. Rob heeft die rol met glans gespeeld, niet beseffende dat hij kort daarna zelf deze wereld zou verlaten. Ik zal dat nooit vergeten, omdat het bijna profetisch is.
Rob hield ervan om op een podium te staan en applaus te krijgen, hij was een beetje een diva. (lacht) Na zijn overlijden is de Facebookpagina van Antwerp Pride ontploft, en hij heeft zelfs in verschillende kranten gestaan. Waar hij ook zit, ik denk dat Rob stiekem geniet van alle bloemetjes die hij toegeworpen heeft gekregen sinds zijn overlijden. En voor Guy is het hopelijk een hart onder de riem om te zien hoe geliefd zijn man was.”