Dag Nabeel en Haseem. De vlag waaronder de Pride dit jaar vaart is #notjustwords. Daarom leek het ons fijn om te beginnen met deze vraag: beschrijf jullie zelf in drie woorden!
Nabeel: Ik ben Nabeel, ik ben van Pakistan, ik ben gay.
Haseeb: Ik ben gay, afkomstig uit Pakistan, ik ben Haseeb.
Ik begreep dat jullie moesten vluchten uit Pakistan. Waarom?
Nabeel: In ons land konden wij niet uitkomen voor onze geaardheid. Wij zijn eerst gevlucht naar Litouwen, waar we internationaal werk deden. Ik in accountancy, Haseem in management. Na enkele maanden hebben we aan onze familie verteld dat we gay zijn. Zij wilden dat we terug naar Pakistan kwamen, waar ons een gewelddadig einde wachtte.
Haseeb: Mijn ouders wilden een huwelijk voor mij arrangeren. Maar ik zei hen dat dat niet kon. Ik was geschokt toen ze me vertelden dat ze me omwille van mijn geaardheid zouden vermoorden voor hun eer. Een eremoord…
Nabeel: We zijn dan verder gereisd naar België, omdat we hier geen familie hebben, geen vrienden, en omdat er hier dus niemand wist over onze relatie. Hier in België leerden we de Pride kennen, en begrepen we dat homoseksuelen hier vrij zijn en dus veilig. Een gay heaven. Hier in België vormt de Pride onze familie.
Wat is de reden waarom homoseksualiteit als een misdaad wordt gezien in Pakistan?
Nabeel: Pakistan in een moslimland. En binnen de strenge leer van de Islam is er geen plaats voor homoseksualiteit.
Haseeb: Aan kinderen wordt van jongs af aan geleerd dat een man moet samen zijn met een vrouw, en dat er geen andere opties zijn. Wie zich daaraan niet houdt, die kan vermoord worden.
Wanneer voelden jullie dat jullie gay zijn?
Nabeel: Ik was dertien. Ik ging naar een school met alleen maar jongens. Ik vond het fijn om met hen cricket te spelen. Maar soms begonnen ze te praten over meisjes. En toen besefte ik dat ik eigenlijk niet geïnteresseerd was in meisjes. Ik begreep dat ik anders was dan hen. Pas toen ik zeventien jaar was, besefte ik dat ik homo ben.
Haseeb: Bij mij ging het gelijkaardig. Ik begon het te voelen toen ik vijftien was. Ook ik speelde graag met de jongens, en voelde geen verlangen om mee te praten over de meisjes. In Pakistan is er geen plaats om te praten over je seksualiteit, en als je er toch over praat denken ze dat je gek bent en word je gestraft. Met de leeftijd van 18 jaar realiseerde ik me ten volle dat ik homo was.
Hadden jullie andere gay vrienden in Pakistan?
Nabeel: Nee. De eerste homo die ik ontmoette was Haseem. Het was in 2015, we waren ongeveer twintig. Ik ontmoette hem op het verjaardagsfeestje van mijn neef, die een klasgenoot was van Haseem. We sloten vriendschap en het was pas na drie jaar dat we aan elkaar durfden zeggen hoe we ons voelden.
Haseeb: We hebben elkaar dus puur toevallig ontmoet. Nadat we zoveel tijd samen hadden doorgebracht, voelde ik dat Nabeel ook ‘gay’ was. We zaten op een hotelkamer, waar niemand ons kon horen, en toen heb ik het hem gevraagd.
Ik dacht dat er in landen waar homoseksualiteit openlijk verboden is, wel vaak ‘underground scenes’ bestaan, bijvoorbeeld in de vorm van gay bars. Bestaan die ook in Pakistan?
Nabeel: Nee, in Pakistan bestaat dat niet. Er is een strenge wet die ervoor zorgt dat je als gay meteen aankijkt tegen een celstraf van 10 jaar. Onlangs lazen we nog een artikel over twee vrouwen die stiekem getrouwd waren in Islamabad. Ze werden opgepakt en verblijven nu in de gevangenis. Hun eigen familie heeft hen verraden bij de politie.
Hebben jullie nog contact met jullie familie?
Nabeel: Nee, sinds 2015 hebben we geen contact meer met onze familie.
Haseeb: Ik mis mijn familie enorm.
Nabeel: Ouders zijn ouders, en die vergeet je nooit.
Jullie volgen ze ook niet op Facebook, of via andere online kanalen?
Nabeel: Nee, want als ze zien dat we contact met hen zoeken, zullen ze onze telefoons traceren, en kunnen ze ons vinden.
Haseeb: We zijn te bang. Onze familie vindt dat wij de verkeerde keuze hebben gemaakt, maar het feit is dat wij zelf geen keuze hebben gemaakt. Je hebt je seksualiteit niet te kiezen. Het is nu eenmaal natuurlijk. Het ligt niet in onze handen. Het heeft ook niets te maken met onze religie. Maar onze families denken dat het wel onze beslissing is, en dat we er dus kunnen voor kiezen om niet gay te zijn.
Jullie noemen zichzelf wel nog moslim?
Haseeb: Jazeker. Ik bid vijf keren per dag.
Nabeel: Je religie en je geaardheid hebben niets met elkaar te maken. Ik bid ook verschillende keren per dag.
Welke emotie primeert wanneer jullie terugdenken aan het vaderland? Verdriet, woede, wrok?
Haseeb: Teleurstelling. Omdat er geen plaats is voor ons en voor zoveel andere mensen in Pakistan.
Nabeel: Zelfs als onze families ons zouden vergeven, zou de Pakistaanse maatschappij ons niet vergeven.
Geloven jullie dat de dingen kunnen veranderen in Pakistan?
Nabeel: Nee, zolang de Islamitische wet heerst, is er geen plaats voor de LGBTQIA+ gemeenschap.
Haseeb: Als we aan iedereen zouden kunnen uitleggen dat homoseksualiteit iets natuurlijk is, dat je er dus niet voor kiest, is er op termijn misschien wel verandering mogelijk.
Kan social media hierin een rol spelen?
Nabeel: In Pakistan worden alle websites gecensureerd. Je kan dus zelfs niet op Google zoeken op ‘gay’.
Haseeb: Toen we hier in Europa aankwamen, beseften we dat dit echt een andere wereld is.
Zijn jullie gelukkig, hier in België?
Nabeel: Ja. Toen we hier toekwamen was Haseem heel depressief. Maar we werden opgevangen door het regenbooghuis in Brussel en toen leerden we de Antwerp Pride kennen. Iedereen is hier zo vriendelijk, en hulpvaardig.
Vinden jullie dat België een verantwoordelijkheid draagt en een gidsland zou moeten zijn ten opzichte van landen waar veel minder vrijheden zijn?
Haseeb: Ja, iedereen heeft recht op vrijheid. België zou zijn middelen moeten inzetten om andere landen te motiveren LGBTQIA+ mensen te accepteren.
Nabeel: Ja, in het belang van de mensheid.
Wat zijn jullie plannen op korte termijn?
Haseeb: We leren Nederlands bij LPC. Daarna wil ik werk zoeken.
Nabeel: Ik heb intussen een jobaanbieding gekregen bij Bpost, waar ik binnenkort kan beginnen. En deze zomer zijn we samen vrijwilliger voor Antwerp Pride.
De snelle vragenronde:
Zee of bergen?
Nabeel: bergen
Haseeb: zee
Hoofd of buik?
Nabeel: hoofd
Haseeb: buik
Dag of Nacht?
Nabeel: nacht
Haseeb: dag
Stad of dorp?
Nabeel: dorp
Haseeb: dorp
Vuur of water?
Nabeel: water
Haseeb: water
Hier of daar?
Nabeel: daar
Haseeb: daar
Introvert of extravert?
Nabeel: extravert
Haseeb: extravert
Terugblikken of vooruitblikken?
Nabeel: vooruitblikken
Haseeb: vooruitblikken
Dromer of realist?
Nabeel: realist
Haseeb: realist
Liefde of Lust?
Nabeel: lust
Haseeb: liefde
Trail Of Stories loopt dit jaar de hele maand van 1 tot met 31 augustus 2021. (wandelduur ongeveer 2 uur)
Wie doorheen Antwerpen loopt zal niet alleen onze vlaggen zien hangen, binnenkort staan ook terug nieuwe portretten van Noortje Palmers met pakkende verhalen opgesteld. Ontdek ze alle 13. Je kan zelf het traject wandelen wanneer jij dat wil, met de vrienden uit jouw bubbel.
Wandel door de stad op zoek naar dertien grote portretten van fotografe Noortje Palmers + 1 groot portret van Birde Vanheerswynghels aan de gevel van het M HKA.
Op die manier brengen we dertien bijzondere verhalen van mensen uit de Antwerpse LGBTQIA+ gemeenschap en allies. Dit jaar kan je de verhalen ontdekken van Saskia De Coster, Ingrid Neven en haar gezin, Sidi Larbi Cherkaoui, Inge Onsea, Ann Wauters, Samuel Dali, Charlie De Wulf, Luigina Cristian, Nabeel Waqar & Hasib Khalid, Gael Leung Chong Wo, Jason Piselé, Maggy Doumen.
HOE WERKT HET
Ga naar de foto in het straatbeeld waar jij meer wil over weten.
Neem je smartphone bij de hand en scan de QR-code
Je komt meteen op onze site terecht. Daar lees je het verhaal achter de foto en kan je een interview bekijken met de persoon op de foto.
WAAR VIND JE DE PORTRETTEN?
1 Sint-Jansplein Sint-Jansplein, 2060 Antwerpen : Gael 2 De Coninckplein De Coninckplein, 2060 Antwerpen : Di Luka 3 Centraal Station Koningin Astridplein 27, 2018 Antwerpen : Haseeb en Nabeel 4 Village – Operaplein Operaplein 1, 2000 Antwerpen : Ann Wauters 5 Stadspark Rubenslei, 2018 Antwerpen : Saskia De Coster 6 Mechelseplein, 2000 Antwerpen Jason ¨Piselé 7 MUHKA Leuvenstraat 32, 2000 Antwerpen : Charlie Dewulf 8 Sint-Andrieskerk Sint-Andriesstraat 5, 2000 Antwerpen : Inge Onsea 9 Meir /Wapper , 2000 Antwerpen : Luigina 10 Hendrik Conscienseplein Hendrik Conscienceplein, 2000 Antwerpen : Sidi Larbi 11 Grote Markt Grote Markt, 2000 Antwerpen : Maggy Doumen 12 Oude leeuwenrui Oude leeuwenrui, 2000 Antwerpen : Ingrid, Inge, Pia en Pim 13 MAS Hanzestedenplaats 1, 2000 Antwerpen : Samuel Dali
Een pittige wandeling, kortom, vol boeiende ontmoetingen.
